Een column schrijven. Misschien wel de beste manier om even van je af te schrijven. Zonder gevoelens, maar alleen de situatie. De gevoelens gaan in een dagboek, die zijn van mij. Ok, hier is een klein beetje mijn gevoel.
Wat vind je er van? Laat het me weten door te reageren.
En dan komt het ineens in je op. Werk dit jaar aan wat meer positiviteit. In mijn vorige twee columns beschreef ik ongeveer wat mensen met mij hebben gedaan de laatste tijd. Mijn broer en schoonzus hebben mij de rug toegekeerd. Ik gaf aan dat ze mijn eerder uitgesproken grenzen hebben overschreden. Ik hoef niet meer te handelen naar wat een ander graag wilt van mij. Dat is mij nu reeds wel duidelijk geworden. Daar wordt je niet vrolijk van.
Weet je, iedereen is anders. Iedereen heeft andere gevoelens. Waarom verwacht iedereen zoveel van de ander? Is het nu echt zo moeilijk om een ander in zijn/haar waarde te laten? Waarom mag iemand niet uitspreken wanneer er een grens is bereikt?
Ik mag er toch wel zijn? Of ben je echt zo erg wanneer je je gevoelens uit? In ieder geval ben ik in zo'n staat dat ik maar moeilijk iemand onder ogen durf te komen. Iedereen is gelukkig, iedereen heeft lieve familie en vrienden. Iedereen, behalve ik. Waarom kan dit een mens zo vreselijk onzeker maken? Er is zoveel pijn in mij. Zoveel verdriet. Zoveel angsten.
En vandaag kwam het ineens in mij op. Wordt wat positiever. Maar hoe? Hoe wordt je positiever wanneer je vaak bent bedonderd door mensen? Eerlijk zijn, dat is sowieso een ding. Maar hoe doe je dat zonder direct zielig gevonden te worden? Schrijven is wellicht wel een goed begin. En wat ik ook wel eens lees is om aan het einde van elke dag 5 dingen op te schrijven die voor jou positief waren van die dag. Blij zijn met wat je hebt. Blij zijn met het weinige wat je hebt. Niet alles is even belangrijk in het leven. Probeer te genieten. Heb lief. Doe niks waar je verdrietig van wordt. En toch vrienden en familie proberen te vergeten die jou hebben bedrogen en verraden.
Vertrouwen hebben in jezelf dus eigenlijk. Auw, die doet pijn. Maar wil je echt verder in deze angsten? Er zijn ongetwijfeld meer mensen in dezelfde situatie als ik. Kom uit die angsten! Gooi ze weg! We mogen er zijn! Sta op en begin de kleinste dingen lief te hebben!
We kunnen het!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten